Ve bir damla süzüldü yanaklardan… Bir damla süzüldü yanaklarından, hüzünden-kederden sevgiye-sevince, kötüden iyiye, özlemden vuslata, geçmişten geleceğe, akıldan kalbe doğru giden bir damla. Yavaş yavaş yol alarak ıslattı yanağını, çenesinden…
En küçük varlıktan en büyüğüne kadar hepsini içinde barındıran kainat denge içerisinde yaratılmıştır. Bu dengeden, en şerefli mahluk olan ve bu şerefe layık olma hedefi konulan insan da nasibini almıştır.…
“Boş ver.” dedi Müjgan ve ekledi “Günler çuvala mı girdi, nasıl olsa hallederiz.”. Evdeki kiler karışmıştı ve düzeltilmesi gerekiyordu. Müjgan’ın buraya el atması lazımdı ama erteliyordu, sanki sonradan kendi yapmayacakmış…
